ข้ามไปยังเนื้อหาหลัก

นิทานเรื่อง วัวสามสหาย

องฟ้าสีฟ้าสดใส ณ ท้องทุ่งกว้างใหญ่ ยังมีวัวสามตัวซึ่งเป็นเพื่อนกัน พวกมันทั้งสามสหายออกมากินหญ้า ณ ท้องทุ่งแห่งนั้นเป็นประจำ  

♫ มอ มอ มอ มอ มอ เราเป็นวัว ร้องมอมอ มอ มอ มอ มอ มอ เราเป็นวัว ร้องมอมอ วัวมีสี่ขา ชอบกินหญ้า แล้วร้องมอมอ คนชอบกินนม คนนิยม กินนมวัว มอ มอ มอ มอ มอ ฉันร้องมอ แล้วยืนกินลม มอ มอ มอ มอ มอ วัวกินลม คนกินนม มอ มอ มอ มอ มอ เราเป็นวัว ร้องมอมอ มอ มอ มอ มอ มอ เราเป็นวัว ยืนกินลม (กินหญ้า) มอ มอ มอ มอ มอ เราเป็นวัว ร้องมอมอ มอ มอ มอ มอ มอ เราเป็นวัว ร้องมอมอ ฉันเป็นวัวตัวที่หนึ่ง ชื่อวัวเจสัน รูปร่างอวบอั๋น ฉันร้องมอมอ ฉันเป็นวัวตัวที่สอง ชอบลองกินหญ้าใหม่ ชื่อโอลิเวียแสนไฉไล ฉันก็ร้องมอมอ ฉันเป็นวัวตัวที่สาม จิตใจงาม ฉันชื่อโซฟี หน้าตาแสนดี ฉันก็ร้องมอมอ มอ มอ มอ มอ มอ เราเป็นวัว ร้องมอมอ มอ มอ มอ มอ มอ เราสามตัว เป็นเพื่อนรักกัน ♫

วัวทั้งสามมักไปไหนด้วยกันเสมอ และคอยระแวดระวังภัยให้กันและกันด้วย เช่นเดียวกันกับในวันนี้  

ที่ท้องทุ่งกว้างใหญ่ ต้นหญ้าสีเขียวสดน่ากิน วัวทั้งสามก็มากินหญ้าด้วยกันเช่นเคย วัวสามตัวนั้นมัวแต่เพลินเพลินกับการกินหญ้า จึงไม่มีใครเห็นว่า อันตรายกำลังใกล้เข้ามา  

♫ ฉันสิงโต ชอบคำราม กินมูมมาม คำรามเสียงดัง ฉันเป็นสิงโตจอมตะกละตะกลาม ชอบร้องคำรามเสียงดัง โห่ว ♫

เจ้าสิงตัวจอมตะกละเดินผ่านมาทางโขดหินที่อยู่ไกลออกไป แล้วมันก็มองเห็นเจ้าวัวสามตัว 

“เอ๊ะ นั่นมันเจ้าวัวสามตัว ฮึ่ม อิ่มแปล้แน่คราวนี้ โห่ว โห่ว” 

วัวสามตัวกำลังกินหญ้ากันอย่างเพลินเพลิน เจ้าสิงโตแม้จะตัวใหญ่แต่หากเข้าไปตอนที่วัวทั้งสามตัวยังอยู่ด้วยกันแบบนี้ เจ้าสิงโตอาจจะโดนเจ้าวัวสามตัวรุมชนจนอาจเอาชีวิตไม่รอดได้ เจ้าสิงโตตะกละจึงคิดวางแผน 

เราจะต้องหาทางแยกให้่เจ้าวัวออกจากกัน ให้เจ้าวัวต่างคนต่างอยู่ แล้วเราก็จะคอยจัดการหม่ำเจ้าวัวทีละตัว น่าจะง่ายกว่า โห่ว โห่ว เรื่องเลวๆทำคนอื่นให้แตกแยกกันเนี่ย สิงโตตะกละอย่างเราถนัดนัก โห่ว โห่ว 

ขณะนั้นเองเจ้าสิงโตก็รู้สึกคันยิบๆ เพราะมันไม่ค่อยอาบน้ำ ดังนั้น นอกจากจะตะกละแล้ว เจ้าสิงโตตัวนี้ก็ยังตัวเหม็นอีกด้วย สิงโตมองเห็นเจ้าหมัดตัวน้อยที่กระโดดดึ๋งมาหาสิงโต หมายจะกัดกินเลือดสิงโต สิงโตจึงร้องห้ามเจ้าหมัดน้อย 

“หยุดก่อนนะเจ้าหมัดตัวน้อย อย่าเพิ่งมาทำความรำคาญให้ข้า หากเจ้าอยากอาศัยอยู่ในตัวเหม็นๆของข้า เจ้าจ้องทำอะไรให้ข้าอย่างหนึ่งก่อน ไม่งั้นอย่าหวังว่าจะเจ้าขะเข้ามาอยู่ในตัวข้าได้” 

“โถ่ ท่าน ไม่งั้นข้าก็ไม่มีที่อยู่ีอาศัยอันเหม็นฉึ่งชื่นใจน่ะสิ งั้นก็ได้ท่าน อยากให้เราทำอะไร บอกมาเลย” 

สิงโตตัวร้ายจึงถือโอกาสบอกแผนการของมันให้เจ้าหมัดตัวน้อยฟังทันที 

“เจ้าจะต้องไปยุแยงตะแคงรั่ว ใส่ร้ายวัวทั้งสามตัวให้เข้าใจผิดกัน เพื่อที่พวกมันท้ังสามตัวจะได้แตกแยกความสามัคคีกัน และข้าจะได้จับมันกินได้ง่ายๆยังไงล่ะ” 

“เง็บๆ โอว ท่าน ท่านนี่นิสัยไม่ดีจริงๆ การยุยงทำให้คนแตกแยกความสามัคคีนั้นถือเป็นเรื่องไม่ควรทำ ท่านนี่แย่สุดๆ” 

“หึหึ ขอบคุณที่ชม เอาล่ะ อย่ามัวพูดมาก ไปจัดการพวกมันซะ” 

ว่าแล้วเจ้าหมัดน้อยก็กระโดดดึ๋งเข้าไปข้างหลังหูของเจ้าวัวเจสันทันที แล้วเจ้าหมัดน้อยก็กระซิบบอกวัวเจสันไปว่า 

“เง็บๆ นี่ เจ้ามายืนกินหญ้าอยู่ใกล้ๆกับเจ้าวัวพวกนี้ได้ยังไง” 

“ก็พวกเขาเป็นเพื่อนของข้าน่ะสิ เจ้าหมัดน้อย” 
“เง็บๆ โอ๊ยยย เพื่อนอะไรกัน เพื่อนที่เอาแต่นินทาเพื่อนจะเรียกว่าเพื่อนได้ยังไง” 

“อะไรกัน นี่เจ้าหมายความว่าโอลิเวียกับโซฟีนินทาข้าลับหลังอย่างนั้นเหรอ” 

“เง็บๆ ใช่แล้ว” 
“เป็นเพื่อนกันมีอะไรมันก็ต้องพูดกันตรงๆ นินทาลับหลังแบบเนี้ยจะเรียกเพื่อนได้ยังไงเนี่ย ไม่เอาละข้าไปกินหญ้าที่อื่นดีกว่า” 

เจ้าวัวเจสันยังไม่ทันได้สอบถามเอาความจริงจากเพื่อนวัวทั้งสองตัวก็หูเบาเชื่อเจ้าหมัดน้อย เจ้าวัวเจสันจึงแยกออกไปกินหญ้าออกไปเพียงลำพัง 

ต่อจากนั้นเจ้าหมัดน้อยมันก็กระโดดเข้าไปข้างหูของเจ้าวัวโอลิเวีย แล้วเจ้าหมัดน้อยก็กระซิบบอกวัวโอลิเวียไปว่า 

“นี่ เจ้ามายืนกินหญ้าอยู่ใกล้ๆกับวัวพวกนี้ได้ยังไง เง็บๆ” 

“อ่า ก็พวกเขาเป็นเพื่อนของข้าน่ะสิ เจ้าหมัดน้อย” 

“เง็บๆ โอ๊ย เพื่อนอะไรกั๊น เพื่อนที่เอาแต่แอบใส่ร้ายเพื่อนจะเรียกว่าเพื่อนได้ยังไง” 

“อะไรกันนี่เจ้าหมายความว่า เจสันกับโซฟีแอบใส่ร้ายฉันอย่างนั้นเหรอ” 

“เง็บๆ ใช่แล้ว ฮะฮะฮ่า” 

“เป็นเพื่อนกันไม่ควรแอบใส่ร้ายป้ายสีกัน แบบนี้จะเรียกว่าเพื่อนได้ยังไง ไม่เอาละ ฉันไปกินหญ้าที่อื่นดีกว่า” 

เจ้าวัวโอลิเวียยังไม่ทันได้สอบถามเอาความจริงกับเพื่อนวัวทั้งสองตัวก็หูเบาเชื่อเจ้าหมัดน้อย เจ้าวัวโอลิเวียจึงแยกออกไปกินหญ้าไกลออกไปเพียงลำพัง 

ต่อจากนั้นเจ้าหมัดน้อยมันก็กระโดดดึ๋งอีกทีไปที่ข้างหูของเจ้าวัวโซฟี แต่ก่อนที่จะพูดอะไรออกไป เจ้าวัวโซฟีก็ถามเจ้าหมัดน้อยว่า 

“เจ้าหมัดน้อยเพื่อนๆฉันไปไหนกันหมดแล้วล่ะ” 

“อ้าวเง็บๆ เธอไปนินทาว่าร้ายเขาก่อนไม่ใช่เหรอ” เจ้าหมัดน้อยใส่ร้ายจนวัวโซฟีมึนงง 

“ใคร ใครนินทาว่าร้ายอะไร” 

“เง็บๆ ม่ายรู้สิ ก็เจ้าวัวสองตัวนั้นนินทาให้ฉันฟังว่า เธอน่ะแอบนินทาว่าร้ายเขาก่อน” 

“นี่แสดงว่าเจ้าเจสันกับเจ้าโอลิเวียใส่ร้ายฉันแบบนั้นเหรอ” 

“เง็บๆ ใช่แล้ว” 

“แย่ที่สุดเลย ก็ได้ พวกเขาไม่อยากอยู่กับฉัน ฉันก็ไม่อยากอยู่กับเขา ฮึ่ม” 

วัวโซฟีเสียใจเป็นที่สุด เลยพาลโกรธเพื่อนทั้งๆ ที่ไม่มีอะไรเป็นความจริงเลยสักนิด  

♫ มอ มอ มอ มอ มอ มอ มอ มอ มอ มอ มอ มอ มอ มอ เราเป็นวัวร้องมอ เราเป็นวัวร้องมอ เราสามตัว เป็นเพื่อนรักกัน เราเป็นวัวร้องมอ เราเป็นวัวร้องมอ เพียงไม่ไว้ใจกัน วันดีๆผ่านเลยไป มอ มอ มอ มอ มอ มอ มอ มอ มอ มอ มอ มอ ♫

ถึงตอนนี้วัวสามตัว ต่างคนต่างอยู่ตัวเดียว โดดเดี่ยว ทำให้สิงโตตัวร้ายได้เวลาออกล่าเหยื่อ  

“ฮะฮะฮ่าฮ่าฮ่า ได้ทีของข้าแล้ว ขอบใจมากเจ้าหมัดน้อย ข้าจะได้กินวัวพวกนี้สบายๆทีละตัว โห่ว โห่ว” 

เมื่อเจ้าวัวทั้งสามตัวต่างไม่สามัคคีกันเหมือนเคย แยกกันอยู่คนละทิศคนละทาง ศัตรูตัวร้ายอย่างเจ้าสิงโตจอมตะกละก็ค่อยๆย่องเข้าไปจัดการกินวัวทีละตัวได้อย่างสบายใจเฉิบๆ โห่ว โห่ว 

(เสียงสิงโตกินวัว) 

กว่าเจ้าวัวจะได้รู้ว่าการแตกความสามัคคีนั้นมีแต่จะก่อให้เกิดความเสียหายก็สายไปซะแล้ว 

♫ มอ มอ มอ มอ มอ เกิดเป็นวัว ร้องมอมอ มอ มอ มอ มอ มอ เราสามตัว เป็นเพื่อนรักกัน มอ มอ มอ มอ มอ เพียงไม่ไว้ใจกัน มอ มอ มอ มอ มอ วันดีๆ ผ่านเลยไป ♫

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าเมื่อแตกความสามัคคีกันอันตรายจะมาถึงตัว 

♫ ฉันสิงโต ชอบคำราม กินมูมมาม คำรามเสียงดัง ฉันเป็นสิงโตจอมตะกละตะกลาม ชอบร้องคำรามเสียงดัง โห่ว ♫

 

♫ มอ มอ มอ มอ มอ มอ มอ มอ มอ มอ มอ มอ มอ มอ เราเป็นวัวร้องมอ เราเป็นวัวร้องมอ เราสามตัว เป็นเพื่อนรักกัน เราเป็นวัวร้องมอ เราเป็นวัวร้องมอ เพียงไม่ไว้ใจกัน วันดีๆผ่านเลยไป มอ มอ มอ มอ มอ มอ มอ มอ มอ มอ มอ มอ ♫

 

♫ มอ มอ มอ มอ มอ เกิดเป็นวัว ร้องมอมอ มอ มอ มอ มอ มอ เราสามตัว เป็นเพื่อนรักกัน มอ มอ มอ มอ มอ เพียงไม่ไว้ใจกัน มอ มอ มอ มอ มอ วันดีๆ ผ่านเลยไป ♫

 

 

EFB banner
Mobile efb banner
EFB banner
  • Register bar

Leaving page banner

 

Leaving page banner