นิทานเรื่อง โมโมทาโร่ เด็กชายลูกท้อ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่งในประเทศญี่ปุ่น ที่นั่นยังมีสองตายายที่น่ารักและเป็นคนดี ช่วยกันทำมาหากินอย่างขยันขันแข็ง ทั้งคู่อยู่ด้วยกันมานาน แต่ก็ไม่มีลูกสักคน จนเวลาผ่านเลยมาจนถึงวัยแก่เฒ่า คุณตาคุณยายจึงได้ร้องขอต่อสวรรค์ ให้ช่วยส่งลูกมาให้สักคน 

“สองตายายนี้เป็นคนดี มีจิตใจอ่อนโยน ไม่เคยทำความชั่ว อืม เห็นทีเทวดาอย่างเรา จะต้องให้ของขวัญแก่พวกเขาสักหน่อยแล้ว” 

♫ ใครทำดีก็จะได้ดี แม้วันนี้ไม่เห็นผล แต่ทุกคนต้องยึดมั่น ในความดี ลัล ลัล ล้า แล้ววันหนึ่งความดีจะนำพาเราให้ได้ดี จะนำพาเราให้ได้ดี ♫

“โอมเพี้ยง” 

 ในที่สุดสวรรค์ก็เกิดสงสารและเห็นแก่ความดีที่ตายายทั้งสองเฝ้าทำเสมอมา 

วันนั้นคุณยายไปนั่งซักผ้าอยู่ที่ริมน้ำตามปกติก็มีผลไม้ลูกใหญ่ลอยตามน้ำมา มันคือ  

“ลูกท้อยักษ์” คุณยายอุทานออกมา แล้วก็วางมือจากการซักผ้า รีบหาทางขนเอาลูกท้อยักษ์นั้นกลับบ้าน เพื่อเอาไปให้คุณตาดู 

คุณยายเก็บลูกท้อมาบ้านแล้วร้องเรียกคุณตา 

“ตาๆ มาดูนี่เร็ว” 

“โอ้ว นี่มัน” 

“ลูกท้อยักษ์” (พูดพร้อมกัน) 

“ใช่แล้วจ้ะตา” 

“แหม ใหญ่ขนาดนี้ งั้นดีเลย ผ่าออกมากินเป็นอาหารเย็นเลยเป็นไง” 

แต่ยังไม่ทันที่คุณตาจะผ่าลูกท้อยักษ์นั้น กลับเกิดแสงสว่างอัศจรรย์เกิดขึ้นรอบๆลูกท้อ เมื่อแสงสว่างนั้นจางลง ลูกท้อก็แยกออกเป็นสองซีก แล้วคุณตาคุณยายก็ต้องประหลาดใจขึ้นไปอีกเพราะมีเด็กชายตัวน้อยๆคนหนึ่งอยู่ในลูกท้อยักษ์นั้น เด็กชายตัวน้อยๆ เปล่งเสียงร้องดัง แสดงถึงสุขภาพที่แข็งแรง สองตายายเชื่อว่าสวรรค์ส่งเด็กคนนี้มาให้เป็นลูกของพวกเขาทั้งคู่ จึงตั้งชื่อเด็กคนนี้ว่า โมโมทาโร่ ที่แปลว่าเด็กชายลูกท้อนั่นเอง

♫ โมโมทาโร่ ไฮ้ ไฮ้ ไฮ้ โมโมทาโร่ ไฮ้ ไฮ้ ไฮ้ เกิดออกมา จากลูกท้อ มีจิตใจกล้าหาญ โมโมทาโร่ โมโมทาโร่ เป็นเด็กชายจากสวรรค์ ♫

♫ โมโมทาโร่ ไฮ้ ไฮ้ ไฮ้ โมโมทาโร่ ไฮ้ ไฮ้ ไฮ้ เกิดออกมา จากลูกท้อ มีจิตใจกล้าหาญ โมโมทาโร่ โมโมทาโร่ เป็นเด็กชายจากสวรรค์(เสียงตายาย) ♫

สองตายายดีใจมาก ทั้งคูเลี้ยงดูโมโมทาโร่ด้วยความรักอย่างยิ่ง โมโมทาโร่เองก็เป็นเด็กดี น่ารัก เขาเติบโตขึ้นเป็นเด็กชายที่ขยันขันแข็ง ว่านอนสอนง่าย ทำให้สองตายายรักเขามากขึ้น มากขึ้นทุกวัน 

โมโมทาโร่น้อยได้เติบใหญ่จนอายุสิบห้าปี เป็นชายหนุ่มที่มีพละกำลังมากและแข็งแรงที่สุดกว่าชายหนุ่มคนใดในหมู่บ้าน แต่แล้ววันหนึ่งก็เกิดเรื่องร้ายขึ้น 

วันหนึ่งมียักษ์จากเกาะยักษ์ออกอาละวาด ขโมยข้าวของและเสบียง สร้างความเดือดร้อนให้ชาวบ้านไปทั่ว ชาวบ้านนั้นต่างก็พอกันหวาดกลัว โมโมทาโร่ซึ่งแข็งแรงมากจึงตัดสินใจบอกกับสองตายายว่า เขาจะเป็นผู้ขออาสาไปปราบยักษ์ที่เกาะยักษ์เอง สองตายายนั้นแม้ไม่อยากให้ไปแต่โมโมทาโร่ก็ยืนยันอย่างหนักแน่น สองตายายจึงต้องยอมตามความตั้งใจของโมโมทาโร่ 

คุณยายจึงได้ทำขนมคิบิดังโงะ ซึ่งก็คือข้าวต้มกับลูกเดือยไว้ แล้วมาทำเป็นกอนกลมคล้ายโมจิ เมื่อสัตว์ตัวใดกินแล้วจะทำให้สัตว์เชื่อง คุณยายให้ขนมคิบิดังโงะนี้แก่โมโมทาโร่เพื่อจะได้เป็นเสบียงในระหว่างการเดินทางด้วย ส่วนคุณตาก็มอบดาบกับเกราะให้เป็นอาวุธ หลังจากนั้นโมโมทาโร่จึงได้ออกเดินทาง 

ระหว่างทาง โมโมทาโร่ได้พบกับสุนัขมาท้ารบ โมโมทาโร่คิดหาทางออก เขานึกถึงขนมของคุณยาย 

♫ คิบิดังโงะ คิบิดังโงะ ขนมของยาย กินแล้วไม่วุ่นวาย เชื่องและว่าง่าย สบายใจ คิบิดังโงะ คิบิดังโงะ กินขนมยายสบายใจ ♫

ว่าแล้วโมโมทาโร่ก็เอาขนมคิบิดังโงะให้สุนัขกิน พอสุนัขกินเข้าไปก็ร้องออกมาว่า 

♫ คิบิดังโงะ คิบิดังโงะ  กินแล้วไม่วุ่นวาย เชื่องและว่าง่าย สบายใจ คิบิดังโงะ คิบิดังโงะ กินขนมยายสบายใจ โฮ่งๆ ♫

เมื่อกินอิ่มจนพุงป่องเจ้าสุนัขก็เชื่องต่อโมโมทาโร่ทันที และก็ยังขอติดตามโมโมทาโร่ไปปราบยักษ์ด้วย ว่าแล้วทั้งสองก็เดินทางไปด้วยกัน 

ต่อมาโมโมทาโร่กับสุนัขได้พบกับลิงตัวหนึ่ง พอเจ้าลิงเห็นสุนัขเข้า ด้วยสัญชาตญาณของมัน เจ้าลิงตัวนั้นก็ท้าสู้กับสุนัข โมโมทาโร่เห็นไม่ได้การจึงเอาขนมคิบิดังโงะก้อนหนึ่งให้ลิงนั้นกิน พอเจ้าลิงกินเข้าไปก็ร้องออกมาว่า 

♫ คิบิดังโงะ คิบิดังโงะ  กินแล้วไม่วุ่นวาย เชื่องและว่าง่าย สบายใจ คิบิดังโงะ คิบิดังโงะ กินขนมยายสบายใจ เจี๊ยกๆ ♫

แล้วเจ้าลิงก็เชื่องต่อโมโมทาโร่ทันที โมโมทาโร่จึงบอกเรื่องที่จะไปเกาะยักษ์ให้ฟัง เจ้าลิงเลยขอติดตามไปด้วย 

ทั้งสามเดินทางต่อมาไม่นาน โมโมทาโร่ สุนัข แล้วก็เจ้าลิง ก็ได้พบกับไก่ฟ้า 

สัตว์ทั้งสามตัวท้าสู้กัน โมโมทาโร่จึงเอาขนมคิบิดังโงะให้ไก่ฟ้ากิน แล้วไก่ฟ้าก็ร้องว่า 

♫ คิบิดังโงะ คิบิดังโงะ  กินแล้วไม่วุ่นวาย เชื่องและว่าง่าย สบายใจ คิบิดังโงะ คิบิดังโงะ กินขนมยายสบายใจ ♫

เมื่อไก่ฟ้าได้กินขนมคิบิดังโงะก้อนสุดท้ายลงไป ไก่ฟ้าจึงเชื่องต่อโมโมทาโร่ และเมื่อไก่ฟ้ารู้ว่าโมโมทาโร่จะไปเกาะยักษ์ ก็ขอเดินทางไปด้วย 

ในที่สุดทั้งสี่ก็เดินทางมาถึงทะเล โมโมทาโร่ได้ลงมือต่อเรือขึ้นมาหนึ่งลำ จนสามารถเดินทางไปถึงยังเกาะยักษ์ ที่เกาะแห่งนี้มียักษ์มากมาย และป้อมปราการก็แข็งแรงมาก ไก่ฟ้าจึงอาสาบินขึ้นไปเหนือป้อมปราการ เปิดประตูป้อมปราการได้สำเร็จ โมโมทาโร่ สุนัข แล้วก็ลิงเข้าไปในป้อมได้ 

“เจ้ายักษ์ใจร้ายจงฟังข้า ข้ามาที่นี่เพื่อขอร้องให้เจ้าหยุดทำร้ายผู้คนเสียที” 

“เหอะๆๆ ไม่มีทางเจ้าเด็กน้อย” ยักษ์ใจร้ายร้องสั่งสมุนของมัน “พวกเรา จับเจ้าเด็กกับพวกสัตว์เหล่านั้นมากินให้หมด ฮ่าๆๆ” 

เมื่อคุยกันไม่ได้ โมโมาทาโร่จึงตะโกนบอกเพื่อนสัตว์ทั้งสามว่า 

“เจ้าสุนัข เจ้าลิงและไก่ฟ้า จงต่อสู้และเอาชนะยักษ์ให้ได้” 

โมโมทาโร่ พร้อมด้วยสุนัข เจ้าลิงและไก่ฟ้่าก็พากันต่อสู้กับพวกยักษ์ ไก่ฟ้าจิกศีรษะและตาของยักษ์ เจ้าลิงข่วนพวกยักษ์ เจ้าสุนัขก็ไล่กัดยักษ์ไปทั่ว ส่วนโมโมทาโร่ก็ใช้ดาบฟัน  

ในที่สุดพวกยักษ์ก็พ่ายแพ้ โมโมทาโร่ให้พวกยักษ์สัญญาว่าจะไม่ทำความชั่วอีก พวกยักษ์สัญญาต่อโมโมทาโร่  

หลังจากนั้นยักษ์ก็ได้นำสมบัติทั้งหมดที่ขโมยจากชาวบ้าน มาคืนให้โมโมทาโร่ 

โมโมทาโร่กับเพื่อนสัตว์ทั้งสามจึงพากันขนสมบัติทั้งหมดลงเรือ มุ่งหน้ากลับบ้าน เมื่อกลับมาถึงหมู่บ้าน ตายายดีใจที่โมโมทาโร่ปลอดภัย 

โมโมทาโร่ได้แจกจ่ายสมบัติคืนให้แก่ชาวบ้านทุกคน ชาวบ้านต่างยกย่องในความกล้าหาญของโมโมทาโร่และเพื่อนๆ 

หมู่บ้านของโมโมทาโร่ก็มีความสุขตลอดมา 

♫ โมโมทาโร่ โมโมทาโร่ ไฮ้ ไฮ้ ไฮ้ ♫