นิทานเรื่อง เจ้าแห่งสัตว์ปีก

♫ ณ พงไพรกว้างใหญ่ กลางใจป่าดังสวนสวรรค์ มีนกน้อยนกใหญ่ อาศัยอยู่ร่วมกัน มากมาย ♫

ท่ามกลางป่าใหญ่เขียวชะอุ่มที่มีต้นยางมหึมา ต้นปาล์มที่มีใบสีเขียวกางออเหมือนพัด และเถาวัลย์ที่พันเกี่ยวตามต้นไม้ห้อยระโยงระยางสวยงาม ที่นี่เป็นที่อยู่อาศัยของเหล่าสัตว์ปีก ที่ต่างกันก็พากันโบยบินไปทั่วป่าใหญ่แห่งนี้ ในเวลานี้ก็เหลือเวลาอีกไม่นาน วันฉลองประจำปีของผืนป่ากใกล้จะเริ่มขึ้น เทพเจ้าที่ดูแลป่าแห่งนี้จึงได้เรียกประชุมเหล่าสัตว์ปีกทั้งหลายที่อาศัยอยู่ในเกาะนับร้อยนับพันมาชุมนุมกัน 

“เอาล่ะ ที่เราเรียกพวกเจ้ามาชุมนุมกันในวันนี้ เพราะมีเรื่องจะแจ้งให้รู้ว่า ในงานฉลองประจำปีครั้งนี้ ข้าจะจัดการคัดเลือกหาผู้ที่จะครองตำแหน่งจ้าวแห่งสัตว์ปีก” 

บรรดานกที่เป็นสัตว์ปีกทั้งหลายบนเกาะต่างพากันฮือฮาตื่นเต้นเป็นอันมาก เทพเจ้าแจ้งกติกาว่า ผู้ที่มีขนปีกสวยงามที่สุดจะได้รับคัดเลือกเป็นจ้าวแห่งสัตว์ปีก บรรดาสัตว์ปีกทั้งหลายก็เลยพากันอวดโฉมของตนเองอย่างเต็มที่ เจ้านกอินทรีย์โฉบออกมาเสนอตัวเป็นจ้าวแห่งสัตว์ปีกก่อนใคร 

“ข้านี้นี่ไง อินทรีย์จ้าวเวหา ปีกสะบัดซัดลมกระพือไกล ยามโบยบินยิ่งใหญ่ใครจะกล้าเทียบเทียม” 

♫ ลัลลั้ลลา ลา ลัลลั้ลลา ลา ลา ลา ลา ลา ลัลลั้ลลา ลา ลัลลั้ลลา ลัลลั้ลลา ลัลลั้ลลา ลา ♫

เจ้านกแก้วขนสวยก็รีบออกมาโต้เถียง 

“ขอโทษนะท่าน ถึงฉันจะตัวเล็กแต่สีสันสดใส ถ้าเทียบเรื่องปีกสวยงาม ถามสิ๊ ใครจะกล้ามาท้าทาย” 

♫ ลัลลั้ลลา ลัลลั้ลลา ลัลลั้ลลา ลัลลั้ลลา ลัลลั้ลลา ลัลลั้ลลา ลา ♫

เจ้านกแก้วก็ไม่ยอมแพ้ เจ้านกยูงก็รีบรำแพนหางของมันออกเพื่อจะแสดงความสวยงามเช่นกัน 

“อ๊ อ๊ะ อ๊ะ อย่าเพิ่งดีใจ ดูก่อนนี่ไง ปีกฉันรำแพน สุดแสนเพริดพราย ลวดลายอ่อนช้อย นกน้อยอย่างเจ้าจงถอยไป” 

เหล่าสัตว์ปีกทั้งหลายต่างพากันวุ่นวายระส่ำระสาย ถกเถียงกันไปทั่วทั้งป่าใหญ่ 

หงส์ขาวที่ยืนอยู่ริมลำธารไม่พอใจ ขอเสนอความคิดบ้าง 

“แค่เพียงสีและสันเท่านั้นหรือจะพอ ฉันต่างหากที่เป็นต่อ เพราะอยู่ในลำธาร สะอาดสะอ้านเกินใคร ขนพวกเธอแม้สีสวยแค่ไหน แต่จะงามได้อย่างไร หากไม่เคยทำความสะอาดมัน” 

ว่าแล้วเจ้าหงส์ขนสีขาวงามผุดผ่องก็กระโจนลงลำธารอาบน้ำในทันใด 

นกทั้งหลายรู้สึกเห็นด้วยตามที่หงส์ขาวพูด ต่างรีบกระโจนลงไปตามลำธาร ต่างพากันไซร้ขนและปีกเพื่อทำความสะอาดกันเป็นการใหญ่ 

“น้ำเย็นชื่นใจ สะอาดสะอ้าน” 

“ลัลลั้ลลา ลัลลั้ลลา อาบน้ำทำความสะอาดปีกดีกว่า” 

ขณะที่นกทุกตัวพยายามทำตัวเองให้สะอาดสะอ้านด้วยการอาบน้ำอยู่นั้น ยังมีนกกาที่มีขนสีดำสนิททั้งตัวยืนมองอยู่ 

♫ ฉันเป็นกา มีขนสีดำ มองดูช่างน่าขำ ฉันเป็นกาแต่หัวใจไม่ดำ ร้องเรียกฉัน กา กา กามีขนสีดำ ฉันเป็นกา ฉันเป็นกา มีขนสีดำ มองดูช่างน่าขำ ฉันเป็นกาแต่หัวใจไม่ดำ ร้องเรียกฉัน กา กา กามีขนสีดำ ฉันเป็นกา ♫

เจ้านกกาตัวนี้ มันเองก็อยากเป็นจ้าวแห่งสัตว์ปีกกับเขาเหมือนกัน เพียงแต่มันไม่พอใจในขนปีกของตัวเองที่มีแต่สีดำไม่สวยเลย มันจึงไปแอบอาบน้ำอยู่ปลายลำธารเพียงตัวเดียว เมื่อเพื่อนสัตว์ปีกมองเห็นต่างก็พากันหัวเราะเยาะ 

“ว้าย ดูเจ้าหาตัวดำนั่นสิ ช่างไม่เจียมตัว อย่างเจ้าน่ะไม่มีวันได้เป็นจ้าวแห่งสัตว์ปีกหรอก ขนก็ดำปิ๊ดปี๋” 

เทพเจ้าเห็นดังนั้นก็เอ่ยเตือน  

“นี่ การหัวเราะเยาะผู้อื่นน่ะเป็นสิ่งที่ไม่ควรทำหรอกนะ” 

“เอ่อ ขอโทษค่ะท่านเทพเจ้า” 

“เอาล่ะ พวกเจ้าก็เตรียมตัวให้พร้อม แล้ววันฉลองของผืนป่า เราจะกลับมา” 

ว่าแล้วท่านเทพเจ้าห็หายตัวจากไป ส่วนเจ้านกกาก็ยังยืนน้ำตาร่วงเพราะถูกเพื่อนๆเยาะเย้ย แต่มันก็ยังคงทำความสะอาดขนของมันปีกของมันต่อไป แต่ไม่ว่าจะล้างหรือขัดสีฉวีวรรณอย่างไร ขนปีกของนกกาก็ยังคงเป็นสีดำสนิทอยู่เหมือนเดิม มันล้างขนปีกไปและส่องดูขนปีกที่ล้างอยู่ในน้ำ แล้วก็ได้แต่ทอดถอนใจด้วยความเศร้าอย่างที่สุด 

♫ ฉันเป็นกา มีขนสีดำ มองดูช่างน่าขำ ฉันเป็นกาแต่หัวใจไม่ดำ ร้องเรียกฉัน กา กา กามีขนสีดำ ฉันเป็นกา ♫

♫ มาสิมาล้อมวง เรามานั่งลงใกล้ ๆ กันไว้ เธออย่าเพิ่งไปไหน ก็มีอะไรจะเล่าให้ฟัง กาลครั้งหนึ่งนั้น ยังมีตำนานเรื่องดาวน่าชัง ดาวดวงนั้นลอยขวางอยู่ในท่ามกลางหมู่ดาวมากมาย ♫

หลังจากนั้นไม่นาน เมื่อพวกนกต่างๆ และนกหงส์ล้างขนปีกของพวกตนเสร็จแล้ว ก็กระจัดกระจายกลับขึ้นฝั่งไปกันหมด นกกายังอยากจะได้ปีกขนสวยงามเพื่อจะได้มีโอกาสเป็นจ้าวแห่งสัตว์ปีก มันคิด คิด คิดแล้วคิดว่าจะทำยังไง สายตาของเจ้านกกาพลันมองไปเห็นขนปีกของนกตัวอื่นที่มีทั้งสีสันสวยงาม ทิ้งเกลื่อนกระจักกระจายอยู่้เต็มไปหมด หลังจากที่เหล่าสัตว์ปีกทั้งหลายได้ไซร้ขนของตน ขนปีกเหล่านี้ก็เลยหลุดออกมาหล่นเต็มไปหมด นกกามองพวกขนปีกสีสวยงามหลากหลายแบบที่หล่นร่วงอยู่นั้น แล้วมันก็เกิดความคิดขึ้นมา เจ้ากามันหยิบเอาขนปีกสีสันสวยงามนั้นมาปักแซมลงไปในปีกของมัน เพราะคิดว่าบางทีมันอาจจะได้รับเลือกให้เป็นจ้าวแห่งสัตว์ปีกก็ได้ 

แล้ววันที่จะเลือกตั้งผู้มีขนปีกที่สวยที่สุดที่จะได้รับเลือกให้เป็นจ้าวแห่งสัตว์ปีกก็มาถึง พวกสัตว์ปีกทั้งหลายรีบออกมาอวดขนสวยๆกัน เจ้านกกาปรากฎโฉมออกมา มันเอาขนนกตัวอื่นที่สวยๆมาปักแซมขนของมันจนสวยงาม แทบไม่มีใครจำได้เลยว่านั่นคือนกกา แล้วก็ได้เวลาที่เทพเจ้าเสด็จลงถึงผืนป่า สัตว์ปีกทั้งหลายพากันยืนเรียงรายกันเพื่อให้เทพเจ้าตัดสิน 

“เอาล่ะ ไหนขอดูหน่อยสิ๊ ขนปีกของใครงามที่สุด” 

นกทั้งหลายต่างพากันโบยบินด้วยลีลาและท่วงท่าสวยงาม ขยับไปพร้อมกับปีกของพวกมัน แต่แล้วในขณะนั้นเอง ขนที่ปักแซมอยู่ที่ตัวนกกาก็ค่อยๆหลุดออก มาทีละเล็กทีละน้อย ขนปีกสวยๆที่นกกาเอามาปักแซมนั้นหลุดร่วงเพราะแรงลมพัด ทำให้ขนปีกที่มันเอามาแซมนั้นหลุดออกไปจนหมด นกการู้สึกอายเป็นอย่างมาก 

“นี่เจ้านกกา เจ้าบังอาจหลอกลวงข้าอย่างั้นรึ” เทพเจ้ารู้สึกโกรธเป็นอย่างมาก 

♫ โกหกลวงตา ไม่ละอายเลยหรือไร ความสวยงามอยู่ที่ใด โกหกทำไมยอมรับความจริงที่มี เป็นสิ่งที่ดีในตัวของตน เป็นสิ่งที่ดีในตัวของตน ♫

“ข้าเสียใจด้วย ข้าไม่สามารถให้คนโกหกหลอกลวงเป็นจ้าวแห่งสัตว์ปีกได้หรอก” 

เจ้านกกาจึงต้องก้มหน้ารับกรรมที่โกหกหลอกลวงคนอื่น มันออกไปจากงาน ปล่อยให้ทุกคนฉลองกันอย่างสนุกสนาน ส่วนตัวมันก็แอบมาร้องไห้อยู่ที่ต้นโอ๊คใหญ่แต่เพียงผู้เดียว 

♫ โกหกลวงตา ไม่ละอายเลยหรือไร ความสวยงามอยู่ที่ใด โกหกทำไมยอมรับความจริงที่มี เป็นสิ่งที่ดีในตัวของตน เป็นสิ่งที่ดีในตัวของตน ♫

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าการโกหกหลอกลวงจะไม่เป็นที่ยอมรับของผู้อื่น  

♫ ณ พงไพรกว้างใหญ่ กลางใจป่าดังสวนสวรรค์ มีนกน้อยนกใหญ่ อาศัยอยู่ร่วมกัน มากมาย ♫

♫ ลัลลั้ลลา ลา ลัลลั้ลลา ลา ลา ลา ลา ลา ลัลลั้ลลา ลา ลัลลั้ลลา ลัลลั้ลลา ลัลลั้ลลา ลา ♫

♫ ลัลลั้ลลา ลัลลั้ลลา ลัลลั้ลลา ลัลลั้ลลา ลัลลั้ลลา ลัลลั้ลลา ลา ♫

♫ ฉันเป็นกา มีขนสีดำ มองดูช่างน่าขำ ฉันเป็นกาแต่หัวใจไม่ดำ ร้องเรียกฉัน กา กา กามีขนสีดำ ฉันเป็นกา ฉันเป็นกา มีขนสีดำ มองดูช่างน่าขำ ฉันเป็นกาแต่หัวใจไม่ดำ ร้องเรียกฉัน กา กา กามีขนสีดำ ฉันเป็นกา ฉันเป็นกา มีขนสีดำ มองดูช่างน่าขำ ฉันเป็นกาแต่หัวใจไม่ดำ ร้องเรียกฉัน กา กา กามีขนสีดำ ฉันเป็นกา ♫

♫ โกหกลวงตา ไม่ละอายเลยหรือไร ความสวยงามอยู่ที่ใด โกหกทำไมยอมรับความจริงที่มี เป็นสิ่งที่ดีในตัวของตน เป็นสิ่งที่ดีในตัวของตน ♫

♫ โกหกลวงตา ไม่ละอายเลยหรือไร ความสวยงามอยู่ที่ใด โกหกทำไมยอมรับความจริงที่มี เป็นสิ่งที่ดีในตัวของตน เป็นสิ่งที่ดีในตัวของตน ♫